Historia

Jego oddziały likwidowały funkcjonariuszy i konfidentów UB

Opublikowano 08 marca 2016, autor: .

Mjr Marian Bernaciak „Orlik” urodził się 6 marca 1917 r. w Zalesiu. Uczestnik wojny obronnej 1939. We Włodzimierzu Wołyńskim dostał się do niewoli sowieckiej. W październiku uciekł z transportu do łagrów. W konspiracji od jesieni 1939. Od 1940 r. komendant rejonu Ryki-Ułęż ZWZ-AK, od grudnia 1943 dowódca oddziału leśnego w podobwodzie Dęblin-Ryki. Do lipca 1944 wykonał wiele akcji przeciwko Niemcom, komunistom i pospolitym bandytom. W sierpniu 1944 ruszył na pomoc walczącej Warszawie. Po wkroczeniu armii sowieckiej pozostał w konspiracji. Od jesieni 1944 dowódca wszystkich oddziałów partyzanckich na terenie inspektoratu puławskiego. Ze swoim oddziałem m.in. 13 kwietnia rozbił grupę KBW-UB w Woli Zadybskiej, 16 kwietnia rozbił placówki komunistyczne w Adamowie, 24 kwietnia rozbił PUBP w Puławach zwany „Katyniem Puławskim”, 1 maja opanował Kock. 17-19 maja rozbił posterunki MO w Baranowie, Żyrzynie, Końskowoli, Gołębiu. 24 maja stoczył zwycięską bitwę z NKWD i UB w Lesie Stockim, 14 czerwca rozbił gminny UB w Żelechowie, 26 lipca pod Bąkowcem uwolnił więźniów praskiego „Toledo” wiezionych pociągiem do Wronek, w nocy z 16 na 17 listopada 1945 zaatakował kwatery UB, KBW i NKWD  na stacji kolejowej w Dęblinie. 5 lutego 1946 rozbił oddział KBW w Czernicu.

24 czerwca 1946 „Orlik” wracał z ochroną osobistą pod dowództwem Leona Jankowskiego „Obarka” z odprawy dowództwa WiN na stacji kolejowej w Życzynie. Zatrzymali się w Piotrówku k. Trojanowa, żeby podkuć konia. Sołtys Jan Maraszek, konfident UB, wysłał syna Lucjana z doniesieniem do Jerzego Dudkiewicza, funkcjonariusza PUBP w Garwolinie. W nierównej walce z komunistyczną obławą najpierw poległ „Obarek”. Osaczony „Orlik” prawdopodobnie popełnił samobójstwo.

Napisz komentarz »