21 marca minęła dekada od śmierci Lucyny Dudka-Niskiej. Nauczycielki i wieloletniej dyrektor Szkoły Podstawowej w Nowej Rokitni.

W wieku 7 lat, jako pierwszoklasistka, przekroczyła po raz pierwszy próg zielonej, drewnianej szkoły w Nowej Rokitni. Skromna, cicha. Wyróżniała się w klasie. – Uczennica bardzo pozytywna pod każdym względem, wyróżniała się pilnością i uwagą. Na religii wielokrotnie na pytanie nie potrafiła odpowiedzieć klasa, a ona wiedziała – wspominał po latach ks.Antoni Woroszyło.

Jako pracowitą uczennicę zapamiętała ją była polonistka. – Lucyna, można powiedzieć, perełka w rodzinie. Cierpliwa, wytrwała – opowiada Krystyna Czajka.

Od dziecka przykładała się do nauki. Lubiła czytać. – Gdy zaszliśmy z innymi dziećmi jako kolędnicy, zobaczyłam Lucynę przy świątecznym stole. Wokół leżało mnóstwo książek. Ona była pochylona nad „Atlasem roślin i zwierząt” – opowiada przyjaciółka zmarłej Grażyna Dryk

Długo nie mogła zrozumieć, dlaczego mała Lucyna nie bawiła się z innymi dziećmi na wiejskiej drodze? A ona po prostu wolała czytać.

Nauczyciel i społecznik

Pracę w szkole w Rokitni rozpoczęła tuż po studiach, 1 września 1985 r., jako nauczyciel biologii. Od razu podjęła studia zaoczne, aby uzyskać kwalifikacje pedagogiczne. W maju 1986 r. otrzymała świadectwo ukończenia Studium Pedagogicznego w Instytucie Kształcenia Nauczycieli w Lublinie.

W teczce osobowej Publicznej Szkoły Podstawowej w Nowej Rokitni znajduje się m.in. dyplom ukończenia studiów wyższych magisterskich dziennych na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej w Lublinie z wynikiem bardzo dobrym.

W informacji z 1988 r. o pracy pedagogicznej napisano, że „cechuje ją taktowny i miły stosunek do uczniów, przy jednoczesnym konsekwentnym stawianiu wymagań”.

Dużo czasu poświęcała na pracę społeczną i pozalekcyjną. Prowadziła koło biologiczne, Szkolny Klub Sportowy i koło Ligi Ochrony Przyrody. Jej działalność była widoczna na terenie szkoły w postaci gazetek, wystawek i  konkursów.

Awans na dyrektora

1września 1991 r. została dyrektorem. Nie spoczęła na laurach. Wciąż się dokształcała. Ukończyła m.in. podyplomowe studia z biologi i ochrony środowiska w Kielcach.

W 2001 r. zaangażowała się w budowę nowej szkoły. Stary drewniany gmach pamiętał jeszcze lata 40. Dudka-Niska sama koordynowała pracę komitetu budowy szkoły. Szukała środków na inwestycję u lokalnych przedsiębiorców. Organizowała grupy, które prosiły darczyńców o wsparcie finansowe.

Budowę udało się dokończyć w 2004 r. i wspólnie z wójtem gminy Stężyca Zbigniewem Chlaściakiem otworzyć nowy budynek. Z powodu choroby odeszła ze szkoły 1 września 2005 r. Zmarła po ciężkiej chorobie 21 marca 2006 r.