W październiku 1939 roku okupanci niemieccy zaczęli organizować administrację i aparat represji na terenie Dęblina

Już wtedy  na ulicy Warszawskiej 60 utworzono posterunek niemieckiej żandarmerii. Komendantem mianowano leutnanta żandarmerii Augusta Philippiego. Dowodził on żandarmami do 15 stycznia 1944 roku, kiedy to został przeniesiony do Puław. Prawdopodobnie funkcję komendanta przejął po nim złowieszczo osławiony Christian Petersen.

Posterunek liczył średnio 15 żandarmów. Największym zbrodniarzem był właśnie Peterson, nazywany powszechnie „katem Ireny”. Był to sadysta i bandyta bez żadnych skrupułów, ze szczególnym upodobaniem mordował Żydów, nie gardził też Polakami. Mówiono, że nie siadał do śniadania, dopóki dla poprawienia samopoczucia, nie zabił choć jednego Żyda. Wszędzie chodził z bestią, wilczurem Astorem, tresowanym do przegryzania gardeł szczutym ofiarom. Tak właśnie męczeńską śmiercią zginęła uczennica dęblińskiego gimnazjum Cesia Lewin (ur. 1923 r.), rozszarpana przez psa „kata Ireny”.

Latem 1942 roku Peterson zamordował w getcie 20-letniego Jojne Puterflama. W obozie na Balonnej, na apelu w furii zastrzelił 20-letniego Żyda, za opuszczenie miejsca pracy przedwcześnie, bo był chory. Potem stanął jeszcze nogą na szyi ofiary, aż ukazał się język w potoku krwi. Po tym perwersyjnym czynie Petersona nagle opuściła złość i odetchnął jakby z ulgą.

Państwo podziemne wydało na niego wyrok śmierci, ale dopiero za piątym razem udało się go dopaść. Peterson zginął 15 czerwca 1944 roku pod Krasnoglinami zaatakowany przez pluton AK dowodzony przez por. Jerzego Jaskulskiego ps. „Zagon”.

O „Krwawym Edku” oraz egzekucjach prowadzonych przez państwo podziemnie w Dęblinie i okolicach, przeczytacie już w najbliższą środę w papierowym wydaniu „Twojego Głosu”